Terapia Systemowa
Terapia systemowa to jeden z nurtów psychoterapii. Jej początki związane są z Ogólną Terapią Systemów, która opracowana została przez Ludwiga von Bertalanffy’ego w latach 40. XX wieku.
Zgodnie z tymi założeniami terapia systemowa skupia się nie na samym tylko jednym pacjencie zgłaszającym się na psychoterapię, ale na całym jego systemie, w którym taki pacjent funkcjonuje, na całościowym spojrzeniu na grupę związanych ze sobą ludzi.
Takim systemem najczęściej jest rodzina – jako najbliższa i najbardziej podstawowa komórka społeczna. Mogą to być też poszczególne elementy tego systemu – czyli nie cała rodzina, a na przykład wyłącznie małżonkowie lub rodzice z dziećmi.
Jakie sytuacje mogą wymagać pomocy ze strony terapii systemowej?
- Konflikty
- Przemoc fizyczna i psychiczna
- Kryzysy rodzinne
- Zaburzenia psychiczne lub emocjonalne
- Problemy z komunikacją w obrębie rodziny
- Problemy wychowawcze
- Problemy z nastolatkami
Celem psychoterapii systemowej jest doprowadzenie do korzystnych i potrzebnych zmian w funkcjonowaniu systemu, uświadomienie sobie źródła oraz mechanizmów problemu.
Warto mieć jednak świadomość, że metoda ta nie jest zarezerwowana wyłącznie dla rodzin. Mogą ją stosować także pary i pacjenci indywidualni. Spojrzenie systemowe może mieć zastosowanie wszędzie tam, gdzie mamy do czynienia z relacjami międzyludzkimi.
